Και δε σε νοιάζει τίποτα... Απουσία λογικής, δράσης και φόβου..
Είσαι αλλού ντ αλλού σαν κυνηγημένη αλεπού...:PPP
Ώρες που είναι αδύνατο να ελέγξεις τον εαυτό σου. Σε υπερβαίνει. Και τι κάνεις? Τίποτα. Περιμένεις σα χαζός να περάσει η μπόρα, μήπως και έρθει νηνεμία...
Μοιάζεις ανήμπορος, τυφλός και ελεγχόμενος σα μαριονέτα. Δε βλέπεις καν πως το κλουβί σου είναι ανοιχτό γιατί φοβάσαι τόσο, που κουλουριάζεσαι με κλειστά τα μάτια. Δεν ελέγχεις εσύ τον εαυτό σου πια...Σα να έχεις καταληφθεί από παντοδύναμο πνεύμα..
Στη ζωή σου μπαίνουν άνθρωποι καθημερινά. Κάπου κάπου κάποιος μοιάζει σημαντικός. Και μπερδεύεσαι,τρελαινεσαι, ερωτεύεσαι και αρχίζεις και τρέχεις... Σαν την αλεπού παραπάνω.:P
Είναι δύσκολο να ζεις σε δυο κόσμους ταυτόχρονα... Πολύ δύσκολο. Γιατί είναι άλλο να είσαι εδώ για να πάρεις τα μαθήματα σου και να προχωρήσεις όσο γίνεται και άλλο να ζεις τα καθημερινά μαμ, κακά και νάνι... Και εγώ έχω διαλέξει το πρώτο. Πακέτο. Θέλεις να είσαι στο κέντρο του τροχού αλλά γίνεται τόσο δύσκολο μερικές φορές... Γυρνάς σα σβούρα, τόσο που ζαλίζεσαι..
Όντας πιασμένος από την περιφέρεια του τροχού ανεβαίνεις, κατεβαίνεις, κινδυνεύεις ακόμα και να μην αντέξεις...Να λυθούν τα χέρια και να πέσεις στο κενό.. Σε παρασύρουν στον τρελό χορό τους οι καταστάσεις, τα συναισθήματα και οι διαθέσεις... Προσπάθησε να μείνεις στο κέντρο. Κι αν ξεφύγεις κάπου κάπου...κι αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι. Γιατί είσαι άνθρωπος. Αν δεν είχες αδυναμίες δε θα ήσουν κάν εδώ.
Ερχονται στιγμές στη ζωή που καταπατάς αξίες. Πράγματα που έχεις πει αποκλείεται. Που έχεις πει ποτέ.
Ποτέ μη λές ποτε...Θα ρθει η στιγμή που η ζωή θα σε διαψεύσει... Έτσι για το γαμώτο. Για να δεις και την άλλη πλευρά. Πάντα υπάρχει η άλλη πλευρά. Παντού... Γιατί μόνο και με τις δυο πλευρές είσαι ολόκληρος..
Συμβαίνει να χρειάζεται να αποφασίσεις και να διαλέξεις. Μεταξύ δυο κακών ή δυο οδυνηρών εκδοχών... Εδώ σε θέλω.
(συνέχεια άλλη ώρα γιατι βαριεμαι ή μάλλον δεν το χω.. Μάλλον με τις ρίμες είναι ευκολότερο. Λες και καμιά μαλακία και το εξοστρακίζεις...:P)
Ξέρω. Τώρα ξέρω...Ετσι νομίζω τουλάχιστον. Ο χρόνος θα το δείξει...
Όταν ένας δρόμος δεν πάει μπροστά χρειάζεται να τον επανεξετάσεις. Με ηρεμία και ψυχραιμία...
Αλλά αυτό γίνεται μόνο όταν έρθει η ώρα. Ποτέ νωρίτερα και αν είναι αργότερα χάνεται το τρένο.
Και αν είναι σημαντικο για σένα δε λέει να το χάσεις...
Το τρένο έχει το δικό του προορισμό δε θα το πας όπου θες εσύ. Εμφανείς είναι οι δυο λύσεις. Η ανεβαίνεις, η κατεβαίνεις. Μήπως υπάρχει και τρίτη όμως? Η δυστυχία στη ζωή έρχεται μερικές φορές γιατί δεν ψάχνεις αρκετά...Γιατι δεν τα βλέπεις έξω απο το κουτί.. Βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος τελικά. Χάνεις την ουσία. Και το σχέδιο είναι σχέδιο...Όλα με σοφία εποίησε..Τώρα αν δε μπορείς εσύ ο πτωχός τω πνεύματι άνθρωπος να το πιάσεις...Ποιός σου φταίει..?
Συναισθήματα, κολλήματα, σκέψεις και εγωισμοί χαλάνε το γλυκό. Εδώ κολάει και ο τροχός...
Γιατί όλα αυτά σε κάνουν να χάνεις το κέντρο σου και να γίνεσαι έρμαιο των παθών σου και κατά συνέπεια των λαθών σου...
Μόνο ένας από μηχανής Θεός μπορεί να τ αλλάξει. Και αυτός μπορεί να είσαι εσύ...
Σαφώς υπάρχει πεπρωμένο, αλλά υπάρχουν και σταυροδρόμια...Σημεία σταθμοί. Και εκεί παίζεται η περιβόητη ελεύθερη βούληση... Στο λένε οι καιροί. Άλλα πρέπει τα αυτιά σου να είναι ανοιχτά για να τα ακούσεις... Γιατί μέσα σου πάντα ξέρεις. Αλλά όλα τα παραπάνω κάνουν ώρες ώρες τόσο θορυβο που πως να ακουστεί? Για να την αναγνωρίσεις θα πρέπει να ξέρεις πως ουδέποτε φωνάζει. Δεν επείγεται, δε βάζει τελεσίγραφα.. Μοιάζει ήρεμη και σίγουρη. Σα γαλήνια λίμνη. Και είναι βαθιά αυτή η λίμνη...
Κι άσε πιο έξω να υπάρχουν τρικυμίες... Εσύ έχε το νου σου στη λίμνη.. :)
Θέλω να ανέβω στο τρένο...Αλλά σαν επίβάτης τελικά. Να χαζεύω από το παράθυρο τα τοπία που διασχίζει και να θαυμάζω την ικανότητα του οδηγού, έχοντας δίπλα μου ελεύθερη θέση κρατημένη μέχρι να βρεθεί ο συνταξιδιώτης που του ανήκει... Θα φανεί στο εισητήριο που κρατάει και έχω και εγώ στο χέρι κι ας μην κατάλαβα από την αρχή πως σ 'αυτό το τρένο είμαι επιβάτης και όχι συνοδηγος...
Hoping to enjoy the ride... if there is still one..:)
HAPPY ENDING ;)
~Diana (26/3/2010 στις 2:31 π.μ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου